Galle

We vertrokken vol goede moed uit Kandy in de wetenschap dat het een lange reis zou gaan worden. Van Kandy naar Colombo met de trein ging nog soepeltjes maar toen begon de ellende. We hadden een kaartje gekocht naar Galle en er werd ons verzekerd, nadat we dit hadden gevraagd, dat het een rit zonder overstap zou zijn. Nou, mooi niet! We waren Colombo nog niet uit en de trein ging niet verder, we moesten anderhalf uur wachten op de volgende trein, nadat we in een overvolle trein waren gestapt stopte deze ook na een half uur, moesten we weer wachten op een volgende overvolle trein en dit keer stond het geluk aan onze kant. Henk raakte aan de praat met een jongen die wel Engels kon (dat waren we die dag nog weinig tegengekomen) en hij kon ons vertellen waar we er uit konden. We moesten namelijk in Boossa zijn een klein plaatsje voor Galle. Dat scheelde ons weer 7km met een tuktuk. Nadat we waren uitgestapt was het al donker, we hadden berekend dat we er om half 5 konden zijn maar het was inmiddels al half 8, en we moesten nog zo'n anderhalve km lopen maar toen waren we er dan toch eindelijk.......dachten we.......de accommodatie die we hadden geboekt bleek gesloten!!!!!!
Gelukkig bracht de buurvrouw uitkomst, zij en haar man verhuren ook Cabanas op het strand en ze hadden een plekje over. We waren dolblij en ook doodmoe. De Cabanas zien er prachtig uit, maar we hoorden van het thuisfront dat ze er uitzien als kippenhokken, maar dan zijn het voor ons hele mooie kippenhokken! Het is niet meer dan een wit klein huisje met een bed maar we zijn die avond in slaap gevallen met het geluid van de golven op de achtergrond, heerlijk!
De dag erna hebben we meteen 2 nachten bij geboekt, wat gelukkig kon want ze zaten verder vol en daarna niet veel meer gedaan dan in een hangmat een boekje lezen, beetje eten (De eigenares kan heerlijk koken, Srilankese omelet, mango- en dahlcurry, mmmmm) en dat bij een aangenaam temperatuurtje van 29 gr.
Vandaag zijn we op tijd opgestaan en naar Galle geweest, naar de oude stad. In de 17e eeuw bouwde de Nederlandse VOC hier een fort. Het fort wordt aan 3 zijden omringd door de oceaan en je kunt over de oude muur rondlopen. In het midden zijn de oude gebouwen omgetoverd tot een leuk stadje met winkeltjes en restaurants en galeries. Maar omdat Unesco het uitgeroepen heeft tot werelderfgoed moet de oude bouwstijl bewaard blijven en blijven de oude straatjes gelukkig zo mooi als ze altijd zijn geweest.
Nu waren we nog op zoek naar een leuk souvenir maar omdat we niet teveel mee kunnen sjouwen was het er nog niet van gekomen en Henk heeft z'n autonummerbord ook nog niet gevonden ( en dat gaat er waarschijnlijk ook niet meer van komen). We hadden al veel winkeltjes gezien die houten beelden verkochten maar dat was bijna allemaal (machinaal) productiewerk. Totdat we langs een klein vervallen pandje kwamen waar we getimmer en geklop hoorden. We zagen een oude, nogal excentrieke man zitten op de grond die hout aan het bewerken was. Toen we in zijn huis naar binnen keken zagen we van allerlei beelden, houtsnijwerk en schilderijen staan. We vroegen of hij dit allemaal had gemaakt en vol trots liet hij het aan ons zien en vertelde welk hout hij gebruikt en hoe hij de kleur erop kreeg. We hebben een mooie houten olifant gekocht die misschien niet zo glad en perfect is dan in de meeste winkels maar we weten wel dat deze met de hand is gemaakt.
Aan het eind van de middag waren we weer bij onze Cabanas, of zoals we het steeds zeggen: we zijn weer thuis, en zitten nu weer lekker te luieren onder het genot van een biertje.
We hebben zojuist onze laatste accommodatie geboekt, in Negombo, zodat we al dicht bij de luchthaven zijn en donderdag niet te lang meer hoeven te reizen.
Tot gauw, Henk en Marja