Anuradhapura

De vlucht naar Delhi ging heel voorspoedig alleen om daar door alle controles te komen duurde een eeuwigheid. Er zaten 10 balimedewerkers en er stonden 4 mensen in de rij en het duurde ruim een uur voordat we erdoor waren, erg chaotisch allemaal. De vlucht naar Colombo was alles behalve rustig, we hebben niet veel kunnen slapen helaas. Gelukkig gingen daar de paspoort en visumcontroles heel snel en binnen een half uur hadden we onze bagage, een telefoonkaart gekocht en stonden we buiten. We hadden thuis besloten om via Negombo met de bus naar Anuradhapura te gaan maar op de luchthaven vertelden ze ons dat via Colombo met de trein ha ndiger en sneller was. Eenmaal in Colombo konden we alleen nog een kaartje krijgen voor de 3e klasse, iets wat afgeraden wordt omdat het zo overvol kan zijn dat men op de grond zit en buiten de trein hangt, maar we hadden geen andere optie. Het viel uiteindelijk heel erg mee afgezien van de dronken man naast ons die heel erg aanwezig was en met zijn vrouw hun echtelijke ruzies aan het uitvechten waren, konden we ruim zitten en genieten van het uitzicht.
We zitten in een geasthouse net buiten Anuradhapura en het is hier lekker rustig. Dinsdagavond zijn we heel vroeg ons bed ingedoken want we waren heel erg moe. Woensdagochtend lekker vroeg opgestaan en na een traditioneel Srilankees ontbijt (rijst met curry, pannenkoeken, tortilla met honing en fruit) hebben we de fietsen gepakt en zijn we naar de tempels (sacred city) gefietst.Nu hebben we in Nederland goede fietsen, zelfs elektrische fietsen, dit waren oude vooroorlogse barrels die in een museum thuishoren, het piepte en kraakte van alle kanten. Het verkeer is hier erg chaotisch; men rijdt er links, verkeersregels nog nooit van gehoord, inhalen doen ze links en rechts en iedereen denkt voorrang te hebben. En hier gingen wij met de fiets tussendoor. Het links rijden ging heel goed totdat we bij een kruispunt kwamen en we bijna weer aan de rechterkant van de weg beland waren. Toen we buiten de stad kwamen werd het rustiger en ging het beter. De aapjes liepen hier over en langs de weg, bij de 1e paar aapjes vonden we dit nog leuk en stopten we om foto's te maken maar naar verloop van tijd werd het oppassen geblazen want ze vlogen zo voor je fiets langs.
De 1e paar stoepa's die we zagen waren mooi maar veel van hetzelfde. Totdat we bij de witte tempel kwamen, de ruvanveli seya dagoba, wat een ontzettend imposant bouwwerk. Het is wit was zo overheersend dat het pijn deed aan je ogen. Voor de boedisten is dit een belangrijke tempel waar je 1x in je leven moet zijn geweest. Zij zijn ook volledig in het wit gekleed wat een prachtig gezicht was. In de kleine tempel er naast is een beeld te zien van een liggende boeddha waar veel bloemenoffers aan gebracht worden.
Nadat we dit hadden gezien vielen alle andere bouwwerken in het niet.
's Avonds zijn we uit eten gegaan en ons volgende onderkomen geboekt. Vandaag vertrekken wij met de bus naar Habarana, een klein plaatsje dichtbij Sigiriya en vele wildparken.
Over een paar dagen zullen we vertellen wat we daar hebben beleefd.
Toedeledokie! Henk en Marja