Malang

Gisterochtend om kwart voor 8 vertrok onze trein naar Malang. We hadden een paar dagen geleden al kaartjes gekocht dus daar hadden we geen zorgen om. Hier zijn 3 trein klasses, Eksekutif, Bisnis en Ekonomi. Op verschillende sites van het internet wordt de 1e 2 klasses aanbevolen, dit zou het meest lijken op de Nederlandse treinen. In Ekonomi zit de plaatselijke bevolking en wordt afgeraden. (Dat vonden wij op zich al vreemd). Maar toen wij de kaartjes kochten was er alleen nog in de Ekonomi plaats dus we konden niet anders en wij vinden dat je het eerst zelf moet ervaren en dan oordelen. Dus toch wel heel erg nieuwsgierig stapten we in, we verwachten een volle, drukke coupe maar dat was totaal anders. We hadden vaste plaatsen en de coupe zat helemaal niet vol. De banken zaten prima en ze kwamen zelfs langs met koffie, thee, frisdrank en eten. En het uitzicht, dat weer fantastisch was, is het zelfde als bij de duurdere klasse. Voor ons dus in het vervolg gewoon de simpele coupe!
Na 8 uur (!) kwamen we aan in Malang. Gelukkig stond het guesthouse waar we 2 nachten zullen verblijven maar op 2km afstand dus dat konden we wel lopen. Toen we aankwamen was er niemand, we hebben wat rondgekeken en na een kwartiertje kwam er een man aanrennen. Hij gaf ons de sleutel en konden we eindelijk de rugzakken afdoen en op het balkon nagenieten van de reis.
De meeste reizigers komen hier om de Bromo-vulkaan te beklimmen maar wij wilden een keer niet doen wat iedereen al doet dus zijn we de stad in geweest om een aantal markten en wijken te bekijken. We hadden op het internet het e.e.a. gevonden maar het was nog een hele puzzel om er te komen, je hebt hier zoveel kleine steegjes en zijweggetjes die allemaal niet op een kaart staan dat je er soms niet meer uitkomt en ze lopen zo krom dat we ons richtingsgevoel vaak kwijt waren.
Tegen de middag hebben we in een restaurant wat gedronken en we waren verrast toen we binnen kwamen. De zaak was helemaal in jaren 30 stijl zowel het gebouw als de inrichting en er stond veel aangekondigd in het Nederlands en er hingen veel oude foto's met nederlands onderschrift. Ook de ober (Een oudere man) sprak Nederlands, dit kende hij nog van vroeger. Je kon er zelfs een broodje kroket krijgen!
Hierna zijn we naar de vogeltjesmarkt geweest. Deze markten zijn er veel op Java en bij veel huizen zie je vogelkooien buiten hangen. Ook hierover waren de reacties op het internet nogal negatief omdat het zielig zou zijn voor de dieren, maar we kunnen altijd weer vertrekken en we waren toch wel nieuwsgierig. Het was een kleine markt en er zaten mensen langs de weg met heel veel mooi versierde kooien met prachtige vogels. Wij zagen hier niets verkeerds in want in Nederland hebben we ook vogels in kooien. Verder kijkend zagen we ook slangen, katten, konijnen en leguanen. Helaas ook een aap in een kooitje en dat vinden ook wij te ver gaan maar we zitten hier nu eenmaal niet in Nederland.
Daarna zijn we naar jodipan village gegaan. Dit was vroeger een vieze vervallen wijk maar een aantal jaren geleden is onder leiding van een aantal studenten de buurt opgeknapt en in felle, vrolijke kleuren geschilderd. Hierdoor kwamen er toeristen kijken en kon door verkoop van intree-tickets, eten, souvenirs enz. de bevolking een bestaan opbouwen. Aan de andere kant van de brug is hierdoor een blauw geschilderde wijk ontstaan. Het zag er fantastisch uit en inderdaad een stuk vrolijker en schoner. We hebben er een hele poos door heen gedwaald want ook hier veel kleine paadjes waarbij je niet kunt zien waar ze heen gaan.
Op de terugweg naar ons guesthouse heeft ook Henk zijn souvenir gevonden. Bij een klein winkeltje die van alles op het gebied van auto's e.d. verkocht zag hij oude nummerplaten, en aangezien hij er ook al 1 uit Bonaire heeft en in elk land op zoek is daarna, was het voor hem de ultieme kans om er 1 te bemachtigen. De man begreep niet wat wij met zo'n nummerplaat moesten en waarom we er maar 1 nodig hadden maar hij was wel bereid om er 1 aan ons te verkopen. Hij heeft hem zelfs nog ingepakt (in een oude krant). Wij hebben nu beide onze souvenirs binnen, we kunnen ook niet zoveel meenemen in onze rugtassen (sorry kinderen).
Morgen nemen we de trein om 16.00 uur naar Probolinggo aan de kust waar we ong. om 19.00 uur zullen aankomen. Daar blijven we 2 nachten en daarna kijken we of we in 1 keer doorgaan naar Bali of dat we nog 1 stop maken.....