Lovinia (singaraja)

Zondagochtend om 11 uur hebben wij de trein gepakt naar Banyuwangi waar de veerboot zal vertrekken naar Bali. We zaten nu Bisnis-klasse en we moeten zeggen dat dat niet beter was dan Ekonomi. Oké, de stoelen zaten beter maar ze kwamen nu niet langs met koffie en eten/snacks en het was erg lawaaiig. Onderweg was het uitzicht wederom prachtig en we hebben er erg van genoten. We kwamen om kwart over 4 aan en toen was het een klein stukje lopen naar de boot. We wisten dat in Gilimanuk, waar de veerboot zou aankomen, de laatste bussen naar Lovinia om 5 uur zouden vertrekken maar waar we geen rekening mee hadden gehouden was dat het op Bali een uur later is dan op Java en we dus te laat zouden zijn om de bus te halen. We stapten op een zeer oude vervallen veerboot, een boot die in Nederland al lang afgeschreven zou zijn. De overtocht duurde maar 45 minuten, en dat voor € 0,50! Eenmaal aan de overkant stonden de taxichauffeurs al te roepen, en we hebben met de 1e die ons benaderde een deal gemaakt, Henk kan goed onderhandelen, en hij wilde ons wel naar het hotel brengen (ong. 90 km verderop) voor €30, en we weten inmiddels dat dit een hele goede deal was!
Het viel ons meteen op dat dit deel van Bali heel erg groen is en dat er veel minder verkeer is dan op Java. De rit ging langs de zee en door een bos en we zagen veel aapjes aan de kant van de weg.
Toen we aankwamen bij het hotel, we hadden hier een huisje gehuurd, was er zo'n totaal andere sfeer. Er waren veel toeristen, kroegjes en kleine restaurants. We hebben het gevoel in een totaal andere wereld te zijn beland.
We hoorden van de eigenaar van het hotel al dat er op Lombok weer een beving was geweest en dat was op Bali te voelen. s'Avonds zaten we op het terras voor ons huisje en we keken elkaar aan......wat gebeurde er nu? Het water in het zwembad golfde, we hadden het gevoel heen en weer te gaan. Het bleek om een nieuwe beving te gaan. Een hele vreemde gewaarwording maar als het hierbij blijft is er niets aan de hand. Althans hierop Bali, voor de mensen op Lombok is dit natuurlijk verschrikkelijk !
Omdat we maar 1 dag hier zijn wilden we wel iets van deze kant van Bali zien en we hadden de keus om dolfijnen te spotten of een scooter te huren. Het is het 2e geworden. Bij de dolfijnentocht gaan er veel bootjes de zee op en ze drijven de dieren op zodat de toeristen foto's kunnen maken. Dit druist totaal tegen ons gevoel in en daarom hebben we en scooter gehuurd via het hotel.
Om 9 uur stond de scooter al klaar en na een kleine stoomcursus konden we op weg. Henk zou gaan rijden omdat Marja en tweewielige motorvoertuigen niet zo'n goede match zijn.
We wilden naar de Sekumpul-watervallen en hadden op Google Maps gekeken hoe je er moest komen. Dat bleek toch iets moeilijker dan gedacht, de watervallen stonden onderweg nergens aangegeven en na een paar uur rijden bleek dat we helemaal fout zaten. Er zijn ook hier zoveel kleine weggetjes die niet op de kaart staan. We hebben wel heel veel andere mooie dingen gezien, bij een vrouw die fruit verkocht en ons koffie aanbood hebben we een tijdje gezeten. Zij was zaden aan het sorteren en het bleek kretek te zijn, dit wordt gebruikt in sigaretten, de groene zaden worden gedroogd en daarna vermalen. Zij kreeg voor 1 kg kretek, 1000 rp. Dit is ong. €0,15. Onderweg moesten we ook nog tanken en wat is dat leuk als je Nederlander bent, de prijs is ong. €0,50 voor een liter.
Toen we de hoop om de watervallen te zien al hadden opgegeven kon een man, die wij om de weg vroegen, ons de weg naar de watervallen wel vertellen. We moesten een heel eind omhoog en opeens zagen we een bord met een waterval erop, we waren er, eindelijk!
Nadat we de scooter hadden geparkeerd was het nog een heel eind lopen. We hebben de afgelopen weken zoveel gelopen dat we goed getraind zijn voor de 4-daagse :) De weg ging steil naar beneden en in ons achterhoofd wisten we dat we ook weer terug moesten maar dan klimmen. Na een lange daling zagen we eindelijk de watervallen. Prachtig en erg hoog, dat was genieten!
En ja, daarna weer klimmend omhoog. Maar als je dan weer bij het beginpunt staat dan is de vermoeidheid snel vergeten, het was een fantastische trip!
We zijn weer op onze scooter gestapt en naar ons hotel gereden, en dat was wederom weer zoeken maar met vragen kom je een heel eind.
We zitten momenteel lekker op ons terrasje met een biertje (bintang). Morgen vertrekken we naar ons laatste hotel in Sanur!