Sanur

Dinsdagochtend om 10 uur stond onze taxi al klaar om ons naar Sanur te brengen. We gingen dwars over Bali heen dat betekende veel bochten omhoog en net zo slingerend naar beneden. Dat hebben we geweten.....er zat geen enkel stukje rechte weg in. Nu weten we weer waarom we niet van achtbanen houden!
De chauffeur vertelde veel onderweg, over de omgeving, over Bali en over zichzelf en zijn gezin en hij vroeg ons het hemd van het lijf. Tijdens de rit, het was adembenemend mooi, zagen we de grote bergmeren op de hoogste bergen van Bali en veel aapjes aan de kant van de weg. Na 3 uur geschommel en gehobbel in de auto waren we er. In hotel resort Mercure, pal aan het strand. Zelfs ons huisje heeft uitzicht op de zee, een mooiere afsluiting van onze vakantie konden we niet krijgen. Als we op ons balkon zitten dan zien we de eekhoorntjes rennen van tak naar tak en hoor je de vogels fluiten.
We zijn gaan eten en daarna meteen naar het (privé!)strand gegaan om lekker te ontspannen.
Dit stuk van Bali is weer zo anders dan Lovinia. Het is er veel toeristischer, je kan het vergelijken met badplaatsen in Spanje of Griekenland. Veel restaurants, kroegen en souvernirshops alleen is het hier het hele jaar door mooi weer en naast de grote, moderne resorts staan nog de authentieke warungs en kleine, eenvoudige strandtentjes. En deze warungs en strandtentjes zijn we deze vakantie erg van gaan houden, het is er zo lekker simpel en normaal en je kan er heerlijk eten!
De volgende ochtend hebben we een stevig ontbijt genomen want we hadden een zware dag voor de boeg.
We hebben onze tas gepakt, handdoek, zonnebrandcrème, boek, water, en we ploeteren door het mulle, warme zand naar de strandbedjes die al klaar stonden. We zijn gaan liggen, af en toe onze bedden verzet om in de schaduw of zon te liggen, omdraaien op de rug en dan weer op de buik voor het gelijkmatig bruin worden, s middags opstaan om wat te gaan eten .....en dat de hele dag! En aan het eind van de dag zetten we onze benen weer in beweging en zeulen we met onze spullen weer terug naar ons huisje. Poeh, je zult er moe van worden :)
Na een lange dag niks doen een eettentje en kroegje opgezocht. En vandaag? Jullie zullen het niet geloven.....maar......precies hetzelfde!
Is er de afgelopen dagen niets leuks gebeurd? Ja hoor. Gisteren kwamen we weer van de lunch en wilden weer gaan liggen aan het strand en wie spotte Marja daar? Haar grote kleine vriend: Nuri!
Nuri (voor degene die hem niet kennen) is een jongentje dat bij Marja op de speelzaal zit en met zijn ouders op Bali is voor een bruiloft.
Nuri keek haar met hele grote ogen aan.......dat was vreemd, juf-in-het-wild!
We hadden het hem voor de vakantie wel verteld maar de grote man vond het toch wel erg vreemd.
En gisteravond hebben we een optreden van een reggae-bandje bezocht. In bijna elke kroeg of restaurant is hier live muziek. Soms mooi maar ook vaak niet om aan te horen maar dit was erg goed!
Vanmorgen vroeg om ong. kwart voor 7 trilde de grond en ging alles heen en weer, het was, zo bleek later, opnieuw een beving maar nu (gelukkig) niet op Lombok maar zo'n 100 km uit de kust van Denpassar. Het blijft een rare gewaarwording.
Morgen om 16:30 uur vertrekt ons vliegtuig naar Nederland waar we zaterdagmiddag om 13:15 uur aankomen. We hebben dus nog 1 lange reis voor de boeg.
We vinden het aan de ene kant jammer om te vertrekken want we hebben te weinig van Bali gezien en we zijn dan ook echt van plan om hier nogmaals heen te gaan om meer van dit mooie eiland, of andere eilanden te zien. Aan de andere kant kunnen wij terugkijken op een prachtige reis waarin we veel hebben gezien en beleefd.
Wij hopen dat jullie genoten hebben van onze verhalen en we zien jullie snel!
Dank allemaal voor het lezen en een zonnige groet: Henk en Marja