Bandung

Maandagochtend zijn we met de bus naar Bandung gereden. De eigenaar van ons hotel had voor ons op een briefje geschreven waar we naar toe moesten en hoe. Eenmaal bij de busterminal aangekomen zagen we hele oude afgedankte bussen staan. Gelukkig zag de bus die wij moesten hebben er een stuk beter uit. We konden meteen gaan zitten en terwijl we wachten tot de bus vol was kregen we live entertainment. Eerst de buschauffeur met hartige hapjes, daarna mensen die zoete hapjes verkochten en als klap op de vuurpijl live muziek van 2 jongens met gitaar en bingo. Terwijl de andere buspassagiers stoïcijns op hun mobiel bleven kijken lagen wij in een deuk van het lachen want het was wel heel erg vals. Daarna nog een verkoper met oordopjes die er een heel toneelstuk over hield. En eindelijk konden we toen vertrekken.
De reis was mooi, veel gezien maar onderweg kwamen we er achter dat de bus niet zo goed was als we dachten. Henk keek zo op het asfalt, er zat een gat in de bodem bij zijn voeten. Bij de 1e berg ging de bus langzamer rijden, andere bussen en auto's gingen links en rechts langs ons heen. Bleek dat de bus wel heel oud was en hij bijna niet de berg op kon komen.....we zouden toch niet moeten drukken! En dit gebeurde bij elke berg. Uiteindelijk kwamen we in Bandung aan en toen uit de bus stapten werden we belaagd door taxichauffeurs. Ze vroegen belachelijk hoge prijzen dus zijn we door gelopen en hebben we een klein taxibusje aangehouden. Ook die wilde ons oplichten want toen we uitstapten hadden ze opeens geen wisselgeld meer. Maar we zijn al een beetje ervaren en trappen daar niet meer in!
Gisteren niet veel gedaan, beetje de stad bekeken en verder niets. Maar wel het e.e.a. geregeld voor de rest van onze reis. Gisteravond waren we moe en hadden geen zin om ver te lopen voor een leuke eettent en dus besloten we in een klein eettentje aan de overkant van ons hotel te gaan eten. We gingen zitten en meteen stond onze tafel vol met eten...we hadden nog niets besteld! Na lang vragen kwam er uiteindelijk iemand die Engels kon en ons uitlegde dat we dit konden eten en alles wat we op maakten betaalden we de rest niet. Toen de rekening kwam bleek dat het wel een erg duur (voor Indonesische begrippen) restaurant was. Weer een ervaring rijker!
Vandaag zijn we om 7 uur opgepikt door Go-car een soort Uber van Indonesië. Hij heeft ons naar de Tangkuban Perahu vulkaan gebracht. Hij zette ons af bij de ingang en het laatste stuk hebben we gelopen en dat was een pittige klim.
We waren volgens ons de enigen die ochtend die naar boven liepen want we zagen alleen maar scooters en busjes omhoog gaan. Het voordeel dat wij hadden was dat wij rustig konden rondkijken en genieten van de omgeving en zelfs aapjes hebben gezien. Boven op de top was het prachtig, zo immens groot, niet te beschrijven. Na lang rond te hebben gekeken zijn we weer naar beneden gelopen, wat een stuk makkelijker ging :) Eenmaal beneden zagen we ook nog de uitgestrekte theevelden waar we dan gelijk ook maar een kijkjehebben genomen.
Omdat we geen vervoer terug hadden hebben we een busje aangehouden die ons naar het plaatsje Lembang bracht vanuit daar zijn we met een taxibusje naar Bandung gegaan.
Omdat we nog treintickets nodig hebben voor onze verdere reis besloten we die alvast te reserveren. Gisteren waren we daar ook al geweest maar toen zat het loket al dicht en toen zeiden ze ons dat reserveren 150.000 rp was. Nu hadden we onze paspoorten niet bij ons dus wij op en drafje naar ons hotel om ze te halen. Weer terug bij het loket kosten de tickets opeen 215.000 rp. Daar waren we het niet mee eens en omdat we eerst wilden overleggen liepen we naar buiten. Na 5 minuten wij weer naar het loket.....kosten de tickets 300.000 rp. Het was voor ons duidelijk dat dit niet klopte. We hebben ze niet gereserveerd en buiten vroeg een man, die bij ons in de buurt had gestaan, wat er aan de hand was. Nadat wij het verhaal vertelde zei hij ook dat dat niet klopte, veel te duur.
We hebben nu besloten om morgen met de bus te gaan.....
We gaan dus morgen met de bus naar Pangandaran aan de zuidkust. En als we de foto's van de website mogen geloven komen we in een paradijsje terecht!
Jullie horen van ons hoe het daar is.......doei!