Pangandaran

Gisterochtend om 7 uur kwam de Go-car taxi voor rijden om ons naar de busterminal te brengen. We waren ruimschoots op tijd dus konden we eerst nog even rondkijken. De busterminal lag niet in zo'n nette buurt en westerlingen hadden ze ook nog weinig gezien want we hadden weer bekijks genoeg. Voordat de bus vertrok kwam de hele entertainment-groep weer langs, naast hartige en zoete hapjes en muziek nu ook verkoop van horloges, hoeden en petten, snoepjes enz.
De bus vertrok een kwartier eerder dan gepland, en hoe verder we de stad uitgingen hoe groener het werd. We hadden allebei last van onze keel vanwege de smog, de uitlaatgassen van auto's, bussen en scooters. Marja had ook griepverschijnselen. En terwijl Henk van het uitzicht genoot heeft Marja op de achterbank liggen slapen.
Na ong. 7 uur kwamen we eindelijk aan in Pangandaran. En ook hier weer veel mensen die ons (voor geld) wel weg wilden brengen. Uiteindelijk besloten we om met de fietstaxi (becak) te gaan. Ieders 1 natuurlijk want anders werd het veel te zwaar voor die man. Ze hebben ons netjes afgezet en nadat Henk ze meer geld gaf dan beloofd, werden we uitgebreid bedankt en wilden ze maar al te graag op de foto (toen was het een keer andersom:))
We werden heel hartelijk en warm welkom geheten door de eigenaren en we waren verrast toen we zagen waar we de komende 2 dagen door zullen gaan brengen. Het is echt een paradijsje, dit is waar we het thuis vaak over gehad hebben, we hoopten op zo'n locatie een keer te slapen. Het is hier zo stil, op dierengeluiden na, we zitten tussen de rijstvelden in een hut op palen. We proberen de foto's te plaatsen, en die zeggen genoeg.
In de andere huisjes zaten ook Nederlanders, die vandaag weer zijn vertrokken, en het was fijn om ervaringen uit te wisselen en Nederlands te praten.
Marja kreeg vannacht behoorlijke koorts. Maar de frisse buitenlucht doet goed en vandaag gaat het een stuk beter. We hebben geen zere kelen meer en bij Marja is de koorts weg, alleen nog wat verkouden. Het is duidelijk; we zijn dus meer buiten- dan stadsmensen!
Vandaag lekker naar de zee geweest. Pangandaran is in 2006 getroffen door een tsunami en het hele dorp was weggevaagd, in de afgelopen jaren hebben ze alweer veel opgebouwd maar langs de stranden is nog weinig te beleven. Het was vandaag ook erg rustig, er komen hier weinig toeristen en de plaatselijke bevolking komt hier alleen in het weekend. En het is echt een aanrader als je naar Java op vakantie gaat!
Vanavond gaan we nog lekker genieten op onze bamboe-veranda onder het genot van een ijskoude Bintang (bier)
Morgen worden we opgehaald om 7 uur en gaan we naar Jogyakarta. Daar blijven we tot dinsdag.
Tot later!!!!